|
© 2003 - 2020
Hondenopvoedingsinstituut
De Roedel
Niets van deze site mag zonder toestemming op welke manier dan ook overgenomen worden.
|
|
Allemaal zijn we gek op onze
hond(en) en gefascineerd door hondengedrag,
Iedereen heeft zijn eigen voorkeur voor een
methode van opvoeden en trainen, want zowel de
baas als zijn hond én hun relatie zijn tenslotte
helemaal uniek en individueel.
Die voorkeur en de verschillende methoden, die
vaak elkaars tegenhangers lijken te zijn, zijn
ook een bron voor heftige discussies.
Maar eenmaal in een ‘gewoon’ gesprek blijken
heel wat hondenmensen het op veel punten met
elkaar eens te zijn, ondanks de verschillen in
praktische aanpak!
We zouden veel van en met elkaar kunnen leren
door samenwerking, feedback en boeiende
gesprekken als gelijkwaardige gesprekspartners,
want…
samen weten we meer!
Aannamen over De Roedelmethode zijn in de loop
der jaren een totaal eigen leven gaan leiden. Op
deze pagina vind je de meest voorkomende
terug...
Voor vragen, aanvullingen of opmerkingen;
roedelmethode@gmail.com of
info@cattledog-coach.nl
Uiteraard zijn ook je eigen inzichten,
ervaringen en kennis altijd welkom!
De
Roedelmethode; het gedrag van wolven is het
uitgangspunt.
De Roedelmethode is niet gebaseerd op het
gedrag van wolven, al dan niet in gevangenschap.
Honden en wolven zijn twee verschillende soorten
(1998 deel 1 vanaf pg 30, 2008 deel 2 vanaf pg
40).
De methode is gebaseerd op de vele
wetenschappelijke onderzoeken naar het gedrag
van onze hedendaagse huishond, die dankzij
eeuwen van domesticatie een zeer unieke en
specifieke sociale band heeft ontwikkeld met de
mens.
Samenvatting referenties
“Honden trainen volgens de regels van de natuur
met De Roedelmethode” (deel 1 en deel 2)
betekent: ‘trainen volgens de regels van honden
‘in het wild’ of; ‘trainen volgens de regels van
wolven’..
De titel wil zeggen; ‘honden trainen volgens de
regels van de natuur van onze
eigen huishonden.
Onze hedendaagse gedomesticeerde huishond is in
zijn sociaal genetische gedag niet vergelijkbaar
met ‘honden in het wild’ of met wolven.
De Roedelmethode is gebaseerd op onderzoeken
naar het ‘ sociale leren’ van honden en gaan
over hoe honden hun eigen hondentaal leren en
leren communiceren, met elkaar én met hun baas.
Het rangorde verhaal is achterhaald. Onderzoek:
honden in het wild hebben geen roedel en geen
rangorde.
Bij alle sociaal levende diersoorten bestaat
rangorde en zijn de sociale groepsgenoten
wederzijds van elkaar afhankelijk. Zonder
duidelijke regels en afspraken is samenleven en
samenwerking in een sociale groep of als aparte
sociale groepen in elkaars omgeving, niet
mogelijk.
Voor het bestaan van verschillende sociale
groepen ‘in vrede’ naast elkaar, heb je elkaars
medewerking nodig, is er wederzijdse
afhankelijkheid zodat die vrede bewaard kan
blijven.
Rangordes hebben een belangrijke functie in elk
sociaal systeem, zowel bij mensen als bij
dieren. Dankzij het ‘dominantie-gen’ wordt
rangorde, het kunnen samenleven en samenwerken
met anderen in een sociale groep mogelijk.
Samenvatting referenties
Dominant-dominantie betekent: met agressie en
geweld de ander onderdanig maken.
De koppeling van dominantie en overheersend
‘door agressie en geweld’ is inmiddels in de
hondenwereld een zeer algemene en hardnekkige
aanname en interpretatie geworden.
Dominantie is echter een erfelijke (genetische),
positieve eigenschap, die aanwezig is in elk
levend wezen. (1998 deel 1 vanaf pg 42, deel 2
vanaf pg 32).
Dit 'dominantie-gen' is het erfelijke vermogen
dat samenleven en samenwerken in een sociaal
verband waar sprake is van wederzijdse
afhankelijkheid, mogelijk maakt.
Dat maakt ieder levend wezen - in meer of
mindere mate – dominant!
Lees ook Roger Abrantes;
Dominance, making sense
of the nonsense
De Roedelmethode; een hond wil altijd hogerop
komen in rang.
Een ‘ongehoorzame’ hond of hond die (in
mensenogen) ongewenst gedrag vertoont, is geen
‘dominante’ hond die erop uit is om hogerop te
komen.
In onze ervaring is een hond die echt per se
‘hogerop wil komen’ zelfs uiterst zeldzaam.
Het is een hond, die graag weten, waar hij aan
toe is. Hij gebruikt zijn ‘ongehoorzaamheid’ en
‘ongewenste gedrag’ om erachter te komen, of de
baas écht betrouwbaar is en hem veiligheid kan
bieden. Het Dat gesprek met de baas voert hij
uiteraard hij
in zijn eigen hondentaal.
Een hond die ‘hogerop’ is gekomen, is dat zelden
om dat hij dat zo graag wil. Dat is juist
meestal tegen wil en dank, omdat de baas niet
heeft voldaan of kan voldoen aan wat zijn hond
nodig heeft: duidelijkheid, zekerheid,
geborgenheid en goede leiding. In dat geval zal
hij genoodzaakt zijn om zelf de touwtjes in
handen te nemen.
De Roedelmethode; ouderwetse en onzinnige
rangorderegels
Mensen leggen menselijke normen en waarden
(menselijke afspraken en spelregels) op hun
honden.
Bepaalde (rangorde)regels zijn naar hondse
normen en waarden niet ouderwets of onzinnig,
omdat ze onderdeel zijn van de eigen taal en
normen en waarden van een hond.
Voor honden heeft elke geur, elke
lichaamshouding en elke beweging een eigen
specifieke betekenis, die hij al
in het nest
heeft geleerd.
Dankzij die hondentaal (zoals ‘rangorderegels’)
zal je hond zich steeds meer gaan richten op jou
en je lichaamstaal.
Er bestaan verschillende versies van ‘de’
rangorderegels. In een aantal versies staan
regels en handelingen, die voor een hond in zijn
eigen hondentaal geen enkele betekenis hebben
(menselijke regels). Soms staan er regels bij,
waarvan de betekenis die de mens er aan geeft,
precies is tegengesteld aan de betekenis in de
hondentaal.
De Roedelmethode ; een hond wordt nooit beloond
als hij iets goed doet
(mensen werken ook niet voor niets).
Betaald werk doe je pas ‘als je groot bent’. Als
kleuter, peuter, puber en student ‘verdien’ je
niets, hooguit goedkeuring en waardering. Tot je
gaat werken ben je ‘slechts’ onbetaald aan het
leren en doe je vaardigheden op in relatie tot
anderen en is de enige beloning die je daarvoor
krijgt een sociale beloning ; goedkeuring en je
voelt je prettig, of afkeuring (onaangenaam!).
Pas ‘als je groot bent’ en je leertijd goed hebt
volbracht, krijg je een betaalde baan en ‘werk
je niet voor niets’.
Eigenlijk werkt dat ook zo voor je hond. Ook je
hond is een sociaal wezen. Hij wil graag leren,
hoe hij met jou en zijn menselijke huisgenoten
(en soortgenoten) om moet gaan. En net als bij
mensen is in dat leerproces de sociale
interactie, de sociale binding met jou de
optimale motivatie en ook... de sociale beloning
voor je hond. (Deel 2, de sociale fasen).
Wanneer je hond zover is (Deel 2, de derde
sociale fase) en laat zien dat zijn ‘leertijd’
erop zit, zal hij gaan werken voor en samen met
jou. Natuurlijk hoeft ook hij dan ‘niet voor
niets’ te werken en hoort hij wel degelijk
‘betaald’ te worden voor zijn werk; het gedrag
dat hij toont én zijn
motivatie komen nu met
elkaar overeen, waarvoor hij absoluut een
beloning verdient!
Honden zijn vooral egoïstisch en
opportunistisch, daarom is belonen belangrijk
Met belonen wordt steeds de menselijke wijze van
belonen bedoeld, als enige manier om een hond te
belonen. Veel bazen ervaren, dat hun hond elk
lekkers en zelfs biefstuk weigert, zodat er
duidelijk ‘iets anders’ moet zijn wat hem op dat
ogenblik wél motiveert.
Door hem vanaf het moment dat je hond (pup) bij
je binnenkomt te belonen met voer, ontzeg je hem
dan (onbedoeld) het recht om sámen met jou
sociale vaardigheden te leren.
Eigenlijk verplaats je zélf de sociale motivatie
van de hond (de sociale interactie met de baas),
naar het alleen nog maar gemotiveerd zijn voor
voer. Juist door die sociale motivatie zijn er
heel wat honden die ‘niets lekker vinden’!
De Roedelmethode; ouderwetse en
hondonvriendelijke trainingsmanieren, zoals een
hond op zijn rug gooien.
Natuurlijk wordt er geen enkele hond 'op zijn
rug gegooid', net zo min als hij aan zijn nekvel
wordt geschud of wordt geslagen. Er wordt ook
niet gerukt en getrokken aan lijnen of verbaal
geweld gebruikt.
Vertrouwen en respect zijn nooit met (fysiek)
geweld af te dwingen, maar zullen stap voor stap
door de baas verdiend moeten worden. Dat kost
tijd en veel geduld en waarbij fysieke
conflicten juist averecht werken.
De acceptatie van lichamelijk contact wordt
zonder geweld en in het persoonlijke tempo van
baas en hond opgebouwd. Pas als de ene stap door
de hond helemaal geaccepteerd is, komt de
volgende stap.
De enige 'vormen van geweld' die worden gebruikt
zijn het markeren, masseren, borstelen,
kammen en knuffelen van de hond.
Roedelmethode en wetenschap
Samenvatting referenties
Hier vind je ook interessante artikelen, waarvan
een deel direct toegankelijk is in PDF
Zelf artikelen opzoeken:
http://scholar.google.com/
|
|
|
